Toroslar’ın gök boncuğu Ermenek

Önün Akdeniz, arkanın Asya… Çok farklı iki yer üzere görünse bile Akdeniz’in engin suları ve Orta Asya’nın bitmez tükenmez üzere görünen düzlükleri, ortak lisanı sonsuzluk kılıyor bu topraklarda. Dağların ortasına gizlenmiş bu gizli cennet güya ezelden beri daima varmış ve de daima var olacakmış hissi doğuruyor. Elbette heybetli Toroslar ve gümbür gümbür çağlayan Göksu Nehri’nin refakatinde. İsmiyle müsemma Taşeli Havzası’ndan bahsediyorum. Anadolu’nun şanslı ve özel coğrafyalarından biri. Doğal ve kültürel bedeller açısından Cebelitarık’a kadar uzanan Akdeniz’le Orta Asya’ya kadar uzanan Orta Anadolu ortasında geçit misyonu görüyor. Taşeli’nin nazar boncuğu Ermenek ise bu zenginliğin günümüzde en hoş tezahürü. Göksu Nehri’yle büyülü ardıç, göknar ve sedir ormanlarının şekillendirdiği ve özgünleştirdiği topraklar… Büyük kentlere nispeten uzak olan yapısı ve coğrafik özellikleri nedeniyle yakın vakte kadar keşfedilmeden Toroslar’ın turkuvaz nazar boncuğu olmaya devam ediyordu. Günümüzde gelişen ulaşım imkânlarıyla artık bu hoş ilçeyi rahatlıkla keşfedebiliriz… 

 

ARDIÇKAYA KÖYÜ’NE DİKKAT!

Ermenek ilçesinin merkezindeki, kültürel dokusu ve mimarisi günümüze dek korunmuş eski yerleşim yerleri, değerli bir turistik cazibe sunuyor. Dar sokaklarında saatlerce yürüyüp fotoğraf çekebileceğiniz Eski Ermenek, Ulu Cami ve Rüstem Paşa Mescidi üzere çok sayıda anıtsal yapıtı de görmenize imkân sağlıyor. Sokaklardan doruğa, kaleye yanlışsız tırmanmaya başladığınızda geçmişte vadiden özgür bir biçimde akan Göksu Nehri’ni, günümüzdeyse turkuvaz rengindeki baraj gölünü görebilmek mümkün.

Ermenek’in doğusuna, Mut ilçesi tarafına yanlışsız ilerlerseniz korunmuş klasik yapısıyla dikkat çeken cazibe noktalarından Kayaönü Köyü’ne ulaşabilirsiniz. Kayaönü Mağarası ya da yalnızca Kayaönü diye bilinen bölge, kayaç yapısı son derece ilgi cazip ve görülmesi gereken bir jeolojik oluşum. Son derece heybetli olan bu yapı, geçmişten günümüze hala mahallî halkın toplandığı, düğün dernek yaptığı, kültürel kıymetlerini bugüne taşıyan bir yer. Kayaönü Köyü yakınlarındaki Gökceseki ören yeriyse, tarihleri Bizans ve Roma periyotlarına kadar dayanan birçok kaya mezarına, nekropol alanına mesken sahipliği yapıyor.

Bir destinasyonu en düzgün formda anlamak için kesinlikle etrafına de bakmak gerek. Çünkü Ermenek’teki kültürel zenginliğin kaynağını anlamak için en düzgün yol bu. Eski ismi Nadire, şimdiki ismi Ardıçkaya Köyü bu bağlamda en kıymetli örnekler ortasında. Ardıçkaya ismi köyün etrafındaki ardıç ormanlarından geliyor. Ahşap ve kerpicin mahallî mimariyi oluşturduğu bu köyde, günümüz sürdürülebilir ekolojik mimarisine de ilham verebilecek çok sayıda özgün yapı dikkatinizi çekecek. Bilhassa kısıtlı bir oturma alanının nasıl efektif bir biçimde kullanıldığını görmek şaşırtabilir. 1.275 metre rakımda kurulmuş köyün kış koşullarına dayanabilmesine yönelik sokak planlarını ve mimarisinin nasıl işlevsel bir bütünlük içinde çalıştığını görmek enteresan. Günümüz kent planlamalarıyla yaşamaya alıştırılmış bizler için de ufuk açıcı.

Ermenek, Karamanoğlu Beyliği devrinden günümüze çok sayıda kültürel mirasa, onlarca anıt pahasında yapıya konut sahipliği yapıyor. Mescitler, kiliseler, manastırlar, medreseler ve kaleler bu yapıtlardan yalnızca kimileri. Ahşap katlı yapısal özgünlüğü ve görünümüyle Izgarın Konağı üzere sivil mimari örnekleri de görülmeye kıymet. Tol Medrese ise 1339 yılında inşa edilmiş ve bölgedeki taş mimari örneklerinin en hoşlarından biri olarak bedellendiriliyor.

TULUM PEYNİRİYLE BALINI DENEYİN

Zeyve Pazarı hem eski hem de doğal bedelleriyle, lokal eserleri bulabileceğiniz değerli bir yer. Küçük bir dere vadisinde kurulan pazar, küçük şelale oluşumları ve gölgesinde nefes aldırdığı çınarlarıyla kesinlikle görülmeli. Ayrıyeten günümüzde Zeyve Pazarı turizm açısından da son derece tanınan. Ermenek ziyaretinizde mantar, tulum peyniri ve balı bilhassa denemenizi öneririm. Mahallî tanımlara gelince; onlarca var ancak batırık son derece özgün, çok lezzetli. Tahranabaşı da özgün lezzetler ortasında.