Antik sütunlar ortasındaki şifalı sular

İnsanı topraklarına çeken kendine has kıssası olan kentlerden biri Denizli. Birinci defa çocukken düşmüştü yolum buraya. Elbette her çocuk üzere asıl merakım Pamukkale idi. Hayalimde, çok katlı bembeyaz bir pasta canlandırmıştım. O vakit travertenler daha beyazdı çünkü…

Yıllar sonra pusulam tekrar Denizli’ye dönünce bir tasa sardı içimi. Vakit zaman suyun azaldığı, pamuk travertenlerin rengini kaybetme tehlikesi yaşadığı haberlerini okuyordum; ya o bembeyaz katmanlar artık kararmışsa sorusuyla çıktım yola… Korktuğum kadar olmasa da yer yer kara-sarı kısımları görmek beni biraz üzdü doğrusu. Lakin şifalı topraklara ayak basar basmaz yeniden çok etkilendim. Termal sularda yüzmek, sıra sıra antik kentleri keşfetmek ve elbette Denizli’nin enfes yemeklerini tatmak dört dörtlük bir tecrübe.

Sırt çantası gerekli

Travertenlerin ismi İtalya’da geniş traverten çökellerinin bulunduğu Tivoli’nin, Roma vaktindeki ismi olan Tivertino’dan geliyormuş. Oluşumuysa 400 bin yıl alıyormuş. Yani kararmasından korkmam boşuna değil. Yerine koymak, restore etmek ne mümkün! Travertenler, kaynak sularının tabanında biriken pamuk taşları. Ne tatlı bir söz, ‘pamuk taşı’… Nitekim de uzaktan bakıldığında, uçuk mavi renkte suları kucaklayan pamuktan bir diyar görüyorsunuz.

Travertenlerin üzerine ayakkabı ya da terlikle basmanız yasak! Gezmeye başlamadan evvel, travertenlerin dışında bırakmalı ya da çıkarıp yanınızda taşımalısınız. Yol uzun, yokuş üst ve dikkatle yürümeyi gerektirdiği için sırt çantası alın lakin hafif olsun. Ayakkabılarınızı ve acil gereksinimlerinizi taşırken elleriniz boş kalır, bol bol fotoğraf ve görüntü çekebilirsiniz.

1988’de UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne giren Pamukkale travertenlerini aşağıdan üste yavaş yavaş yürüdükten sonra yol sizi sütunlar ve antik kalıntılar ortasında mükemmel bir havuza çıkaracak. Yorgunluğunuzu atmak için burada yüzebilirsiniz. Antikçağdan bu yana termal tedavi merkezi olarak bilinen Pamukkale’deki Antik Havuz’da Mısır Kraliçesi Kleopatra bile yüzmüş. 2 bin 500 yıllık havuzun su sıcaklığı yaz-kış 36 derece. Burası yörede en ilgimi çeken yerlerden biri oldu. MS 692’de meydana gelen zelzelede sütunların yıkılması ve termal suyun birikmesiyle doğal yollarla oluşmuş bu havuzda yüzmek için giyinme odaları, duşlar, eşyanızı bırakacak kilitli dolaplar üzere gereken tüm muhtaçlıklar düşünülmüş. Hepsi de çok pak ve tertipli. Yazın sıcak havuza girmek pek zevk vermiyor, o nedenle bugünler çok uygun.

Hierapolis

Travertenlerden tırmanıp yüzdükten sonra etrafı gezebilirsiniz, burası MÖ 2. yüzyılda Bergama hükümdarlarından II. Eumenes tarafından kurulmuş; Bergama’nın kurucusu Telephos’un karısı Amazonlar kraliçesi Hiera’dan ismini almış kutsal kent Hierapolis… 14 bin metrekarelik çok geniş bir alana yayılmış kalıntıları gezmek için elektrikli motor kiralayabilir ya da yürüyerek tadını çıkarabilirsiniz. Buradan çıkan yapıtların sergilendiği üç salonlu minik bir de müzesi var.

Her sıkıntıya deva

Pamukkale’yi bu türlü ayrıntılı gezdikten sonra bir gününüzü de Karahayıt bölgesine ayırabilirsiniz. Burası bir kaplıca merkezi. Karahayıt’ta ve civarındaki pek çok tesiste, yıl boyunca kaynaklardan 36 derece sıcaklığında termal su çıkıyor. Bilhassa kırmızı renkli termal su (sıcaklığı 60 derece) ve termal çamur (sıcaklığı 58 derece) mineral bakımından son derece güçlü. Bu sular, uykusuzluğa ve yorgunluğa birebirmiş. Saç-tırnak-derideki hücrelerin canlanmasına katkı sağlıyormuş. Romatizmadan, tansiyondan tutun da kalp-damar sertliğine kadar pek çok hastalığa uygun geldiği söyleniyor. Böbrek taşı tedavisinde dahi öneriliyor. Çamur banyosu cildi yumuşatıyor, akne ve sivilcelere uygun geliyor, gözenekleri açıyor, selülit ve çatlakları gidermeye yardımcı oluyormuş. Son olarak, kırışıklıkları da gideriyormuş! E, daha ne olsun.

Asırlar uzunluğu burayı ziyare edenlerin güzelleşerek, yenilenerek ve şifa bularak geri döndüğüne inanılıyor. Özetle, tabiatın mucizelerinin gerçekleştiği topraklardayız, tadını çıkarın…

Şifalı sularda rahatlayıp etraf gezisi de yapın zira bölgede nadir bulunan mantar tipi kayaları göreceksiniz. Bu stil oluşumları merak ediyorsanız ve vaktiniz varsa buradan 45 dakikalık uzaklıktaki Kaklık Mağarası’nı da rotanıza eklemenizi öneririm. Honaz ilçesinin Kaklık kasabasındaki mağara ‘Küçük Pamukkale’ ya da ‘yeraltındaki travertenler’ olarak anılıyor. 2 milyon yıl yaşındaki mağara, tavanının çökmesi sonucu keşfedilmiş. 2002’de ziyarete açılmış. 190 metre derinliğindeki mağaraya ahşap merdivenlerle iniliyor.

Kaklık Mağarası, yalnızca sarkıt ve dikitleriyle değil, eşsiz traverten basamaklarıyla da dikkat alımlı. Her yer adeta travertenlerin minyatür versiyonlarıyla çevrili. Hayran olmamak elde değil. Fakat mağaraya hayli keskin bir kükürt kokusu hâkim. Bu da gezmeyi oldukça zorlaştırıyor. Mağara içinde maske takmak bir modül rahatlatabilir. İki farklı notla bitirelim; mağaradaki termal sular, yöre halkı tarafından ‘kokar hamam pınarı’ olarak anılıyormuş. Bir de rivayete nazaran Kaklık ismi, keklikten geliyormuş zira Kaklık ve etrafı, yörede fazla sayıda keklik olduğu için ava giden Türkmen beyefendilerinin yerleşmesiyle kurulmuş.

Balonla uçuluyor

Pamukkale’de son birkaç yıldır balon tipleri düzenleniyor. Hava şartlarına nazaran 45 dakika ile 1 saat ortasında sürüyor. Kapadokya’da kişi başı 200 euro olan balon çeşitleri, Eylül 2023 itibariyle Pamukkale’de 2.750 lira. Sabahın erken saatlerinde yapılabildiği üzere, mevsime ve talebe nazaran öğlenden sonra da düzenlenebiliyor. Siz de 1.000 metre yüksekten travertenleri ve antik kenti seyretmek istiyorsanız, deneyin. İnişte şampanya patlatma merasimi eşliğinde sembolik bir uçuş sertifikası da veriliyor.

Sırf kebap için bile gidilir!

Denizli mutfağı deyince akla birinci gelen Denizli kebabı. Her ne kadar biraz yağlı olsa da tadı fevkalade doğrusu. Parçalanmış kuzu eti fırında yaklaşık 7 saat pişiyor. Son derece yumuşak bir pide üzerinde servis ediliyor. Çarşıda sıra sıra kebapçılar var. Akşam geç saate kalmıyor. Şayet Denizlili arkadaşınız varsa yerlilerin hangisinde yediğini öğrenip o denli gidin. Turistik olmayan kebapçılarda servis sırasında söğüş domates, biber ve soğan geliyor, çatal-bıçak yok! Bu ortada kentten ayrılmadan evvel, meşhur Zafer Gazozu’nu da denemeyi unutmayın.