Ulusal güreşçi Cansu Yılmaz, enkaz altındaki 17 saatini anlattı

Ulusal güreşçi Cansu Yılmaz, enkaz altındaki 17 saatini anlattı

Depremden evvel katıldı Dünya Şampiyonası’ndan bir kadro sebeplerden dolayı verdiği doping testinin 14 Mart gününde açıklandığını ve 3.’lük elde ettiğini belirten Yılmaz, şampiyonluk sevincini buruk yaşadığını lisana getirdi.

Girdiği maçlar ve elde ettiği şampiyonluklar hakkında İhlas Haber Ajansı (İHA) muhabirine açıklamalarda bulunan Yılmaz, “Diyarbakır’da özel bir kolejde vücut eğitimi öğretmenliği yapmaktayım. 8 yaşından bu yana güreşçiyim. Yaşım 10 olduktan sonra Türkiye maçlarına katıldım. 11 yaşımdan itibaren bütün ulusal kadro kamplarında bulundum. O yaşımdan bu yana ulusal kadro kamplarında büyüdüm. Ulusal atlet olarak devam ediyorum. Türkiye Şampiyonaları’nda yeri geldi yenildim, yeri geldi yendim. Şampiyon olduğum maçlar oldu, 2. ve 3. olduğum maçlar da oldu. Bu vakit zarfında çok sakatlıklar geçirdim. Buna karşın spor hayatıma devam etmek zorunda kaldım. Avrupa ve Dünya Şampiyonası’nda da tekraren bulundum. Tıpkı vakitte Balkan Şampiyonasında da yer aldım. Sarsıntıdan evvel Dünya Güreş Şampiyonasına katıldım. Düzenlenen maçta 3. olduğumu biliyordum ancak birtakım sebeplerden kaynaklı doping testi vermek zorunda kaldık. Bizler için derecelendirmeyi buna nazaran yapacaklardı. Bizler o derecelendirmeye girdikten sonra 3’üncü olduğuma emindim, fakat yeniden de sevinemiyordum” dedi.

“Arkadaşımın kolundan çıktığım üzere hayat üçgeni ortasına girdik”

Serin-2 Apartmanı’nda 4. katta oturduğunu ve o binada birebir meskende kaldığı iki arkadaşını kaybettiğini tabir eden Cansu Yılmaz, “Pazar gecesi tekrardan Diyarbakır’a geldik. Telefonlarımıza kentteki yağıştan dolayı okulların sonraki gün tatil edileceği bilgisi gelmişti. Arkadaşlarım da yoldan geldiğim için benimle vakit geçirmek istiyordu. Bir arkadaşımla benim odamda otururken iki arkadaşım da başka odada uyuyordu. Oda arkadaşımla birlikte saat 04.15’e kadar sinema izledik. Daha sonra telefonu koydum yatağıma, gözlerimi kapatmaya başladım. Arkadaşım da tıpkı odada yer yatağında uyuyordu. Bir anda sallandığımızı hissettim lakin kedimin olduğunu sandım. Sonra gözümü açtığımda kedi etrafımda yoktu, duvarın çatırdadığını görüyorduk. Arkadaşımın kolundan çıktığım üzere hayat üçgeni ortasına girdik. Serin-2 Apartmanı Diyarbakır’da birinci çöken binalardandı” diye konuştu.

“Enkaz altındaki 17 saat mevti beklemek gibiydi”

Milli kadro atletlerinden 100’e yakın arkadaşının hayatını kaybettiğini lisana getiren Yılmaz, yaşananları şu sözlerle anlattı:

“Binamız çöktükten sonra çığlık sesleri, ağlayan bebek sesleri, geliyordu. O derece binada oturanların sesini duyuyordum. İki arkadaşımdan esasen hiç ses gelmiyordu. Parmağım daha evvel de kırıktı. Elimin üzerine enkaz taşları fikir tekrardan fonksiyon görmemeye başladı. Enkaz altında yalnızca çaresizce bekliyorduk. Ortadan 17 saat geçtikten sonra çıkarıldık. O 17 saat mevti beklemek üzere bir şeydi. Vefatla ömür ortasında gidip geliyordum. Ya hiç kurtulamazsam ya ölürsem gibisinden kendimce söyleniyordum lakin çok şükür arkadaşımla birlikte 17 saat sonra sağ çıkarıldık. Sarsıntı bölgelerinde de toplam 100’ün üzerinde güreşçi arkadaşım hayatını maalesef kaybetti. Ulusal ekipte birlikte ter döktüğüm arkadaşlarım da hayatını kaybetti. Ben önlemli olduğum için direkt arkadaşımla hayat üçgenine geçtik. Yatak ile dolap ortasında kaldık. Arkadaşlarımız başka odada uykuda oldukları için onlar kurtulamadı. Tekraren seslendim ancak sesleri gelmiyordu. Öğrendiğimiz tek şey hayatlarını kaybetmeleriydi. Biz 4’üncü kattaydık, o sarsıntıda inemezdik.”

Depremde parmağından yaralanarak sağ çıktığını ve tedavisinin sürdüğünü anlatan Cansu Yılmaz, “Hastanede bir hafta kaldım. Bir hafta sonrasında çıktım ve parmağımın tedavisi için Siirt’te bir hastaneye sevk edildim. 3 haftadır parmağımdan tedavi görmekteyim. Her ne kadar maçta 3. olsam da keyifli değilim. Zira o kadar vefat eden arkadaşımız varken yaptığım derecenin memnunluğunu yaşayamıyorum. O psikolojiyi atlatırız lakin bir yerlerimizde buruk olarak kalacak. Zira şu an daima oturduğum meskende zelzele olacak hissiyle yaşıyorum” tabirlerinde bulundu.