Naz Aydemir Akyol: Keşke birlikte oynasaydım dediğim pasör çaprazı… | Unutamadığı maç | Kuzeni İlkay Gündoğan

Eczacıbaşı, Fenerbahçe, Vakıfbank ve son olarak da Türk Hava Yolları’nda forma giyen Akyol, voleybolda yaşadığı kuvvetli anları, üniversite eğitimini, gelecek planlarını, A Ulusal Bayan Voleybol Grubu hakkındaki niyetlerini ve kuzeni İlkay Gündoğan ile olan irtibatına kadar birçok soruyu cevapladı.

Geçtiğimiz sene psikoloji okumaya başladın. Nasıl gidiyor?

Okul keyifli geçiyor. İddia edebildiğimden daha çok vakit ayırabildim bu sene. Zira ağır maç ve idman temposunda devamsızlığım fazla olur diye düşünüyordum. Benim için bir deşarj alanı üzere oldu. Yapmayı çok istediğim bir şeydi. Benim yaşımda ve benden büyük anne arkadaşlarım da var. Onlarla hem ders çalışıyoruz hem birbirimizin açığını kapatabiliyoruz. Nitekim keyif alarak okuyorum. Tahminen de her şeyin gerçek bir vakti var. Bunu 18-19 yaşında okusam bambaşka bir biçimde eğitime devam edecektim ancak anne olduktan ve 30 yaşını geçtikten sonra birtakım şeyleri sindirip öğrenmek daha keyifli geldi açıkçası.

Altyapıda spor yapan çocuklarla çalışmak istiyorum. Başından beri başımdaki plan oydu. Daima çocuklarla, gençlerle birlikte olmayı, onlarla vakit geçirmeyi çok sevdim ve keyif alıyorum. Altyapıdaki sürecin sizi zorluklara hazırlamadığına şahit oldum. Şu an birçok üst düzey kulübün spor psikologlarıyla, klinik psikologlarla çalıştığını biliyorum, dönem değişiyor yavaş yavaş. Bende bu sürecin bir kesimi olmak istiyorum. Yolum uzun, gelecekte göreceğiz.

Geçtiğimiz günlerde Vakıfbank CEV Şampiyonlar Ligi’nde şampiyon oldu. Son 4’e de 3 Türk ekibi kaldı. Türk voleybolundaki başarıyı yıllardır konuşuyoruz aslında. Bu da bunun bir göstergesi oldu diyebilir miyiz?

Türk grupları çok büyük yatırımlar yapıyor. Kaliteli yabancı oyuncuları, kıymetli Türk oyuncularla harmanlayıp sistemlerinin içine entegre etmeye çalışıyorlar. Buna pahalı yöneticiler ve başarılı koçlar da eklenince ortaya bu sonuç çıkıyor. Esasen bu sene Rus gruplarının da yer almaması nedeniyle Türk ve İtalyan ekiplerinin hegemonyası formunda geçti. Baktığınız vakit üç İtalyan, üç Türk kadrosu çok üst düzeyde Voleybol oynayan gruplardı. Bu sonuç benim için çok şaşırtan olmadı. Bir Türk finaline şahit olmak, izlemek benim için de çok keyifliydi.

Uzun yıllar ulusal ekibin simge isimlerinden biri oldun. Önümüzdeki günlerde Milletler Ligi başlıyor. Mevcut ulusal grubu nasıl değerlendiriyorsun? Nasıl geçer sence?

Yeni bir antrenör yeni bir sistem demek aslında. Vargas’ın da ulusal kadroya eklenmesiyle birlikte Türk Ulusal Takımı’nın gücüne güç katıldı diyebilirim. Zira yüksek toplara vurabilecek bir adamın daha olması demek atak gücünü çok rahatlatacak. Hamle gücü olarak zati sorun yaşamayan bir isimdik bize büyük bir kuvvet eklendi diyebilirim. Antrenörün değişmesi sinerjiyi değiştirecektir. Genelde olumlu tesir yapar gruplara.

Giovanni Guidetti sonrası Daniele Santarelli vazifeye geldi. Bu değişimi nasıl değerlendiriyorsun?

Giovanni ile çalıştım, Santarelli ile çalışma talihini elde etmedim. O yüzden alandaki sistemini, nizamını, oyunculara yaklaşımını yalnızca dışarıdan gördüğüm bir gözle yorumlayabilirim. İtalyan bir koç, kültür olarak bize yakın, ateşli bir ülkeden geliyor, çeşitli başarılara imza atmış, en son Sırbistan ile Dünya Şampiyonluğunu elde etmiş bir teknik yönetici. O yüzden Türk Ulusal Takımı’na da düzgün geleceğini düşünüyorum. Yabancılık çekmez bizim ülkemizin insanıyla ve bizim ülkemizin sistemiyle diye düşünüyorum.

Bir pasör olarak ‘Keşke bir arada oynasaydık’ dediğin bir pasör çaprazı oldu mu?

Boskovic ile oynamak isterdim. Bana nazaran en eksiksiz ve âlâ çapraz o. Egonu’yu da bu listeye koyabiliriz. Birçok düzgün pasör çaprazı ile oynama fırsatı elde ettim. Şu an Boskovic ile oynamak isterdim. Dönem boyunca düşmeyen, stabil bir oyunu olması, kusur sayısının düşük olması, tıpkı vakitte sahanın atak dışında öteki elementlerini de muvaffakiyetle yerine getirebilen bir isim olması Boskovic’i özel kılan şeyler diye düşünüyorum.

Hayatında en keyifli olduğun an ne oldu?

En memnun olduğum an, oğlumun doğduğu an. Zira bir çocuğun hayata katılmasından daha kıymetli bir şey olduğunu düşünmüyorum. İstersen olimpiyat şampiyonu ol, istersen dünyanın en büyük kupasını, madalyasını, ferdi mükafatını kazan. Onunla vakit geçirmek, onun büyüdüğüne tanıklık etmek benim için nitekim çok eşsiz ve farklı bir tecrübe. Beni değiştiren ve dönüştüren bir tecrübe. O yüzden anne olmayı çok seviyorum.

Kuzenin İlkay Gündoğan 10 Haziran’da İstanbul’da Şampiyonlar Ligi finalinde oynayacak. Maça gidecek misin, hiç konuştunuz mu? Onun hakkında neler dersin?

Ben kent dışındayım o yüzden maçı canlı izleme imkanım olmayacak fakat bulunduğum yerden izleyeceğim. Sık sık konuşuyoruz. Tebrik ettim. Televizyon karşısında en büyük takviyesi vereceğimden kuşkusu olmasın. Çok disiplinli bir sportmen zira çok büyük ve çok ağır sakatlıklar atlattı. Manchester City üzere büyük bir kulüpte, üst üste şampiyonluklar yaşamak ve kritik anlarda sorumluluk alıp kaptanlık yapabilmek kolay bir şey değil. Hürmet duyuyorum sportmen karakterine. İnsanlık olarak zati benim bir yorum yapmam yanlışsız olmaz. Ben çok seviyorum kendisini.