Hatay’da gönüllülerin inşa ettiği ‘Barış Okulu’

Kentte 2009’dan bu yana yöre halkının meskenlerinde, yerli ve yabancı şahısların iştirakiyle, kültür ve bilgi etkileşimi sağlayan SERVAS’ın Barış Okulu, yaşanan zelzele felaketinin akabinde yerleşik yerleşke için kolları sıvadı. SERVAS’ın projesine takviye veren İstanbul Kent Üniversitesi de İç Mimarlık öğrencileri için yaz stajının burada yapılmasına karar verdi. SERVAS gönüllüsü ve İngilizce öğretmeni Mehmet Ateş’in Antakya ilçesi Ekinci Mahallesi’ndeki boş yerine yapılacak yerleşke için İç Mimarlık öğrencisi 20 kişi istekli staj olarak bölgeye geldi. Permakültür maddelerine nazaran inşa edilen yerleşkede öğrenciler tarafından toprak, taş, kamış üzere doğal gereçlerle kümes, bostan, çocuk oyun alanı ve çeşitli eğitimler düzenlenecek yapının bulunduğu kompleks inşa edilmeye başlandı. Komplekste çalışarak mesleksel kazanımlar sağlayan öğrenciler tekrar yöre halkının konutlarında konaklayıp onlarla vakit geçirerek de hem kültür paylaşımı yapmaya hem de zelzelenin yaralarını bir nebze de olsa hafifletmeye çalıştı.

‘BİRÇOK MANADA ÇOK BOYUTLU BİR SÜREÇ OLDU’
Proje hakkında bilgi veren öğretim vazifelisi Aslı Kıyak İlgin, öğrencilerin bu sayede hem mesleksel olarak kendilerini, hem de zelzele bölgesinde halkla dayanışmayı geliştirdiğini söyleyerek, “Sadece üretmek değil ürettiğimizi anlamak kıymetli. Beşerlerle görüşüyoruz, röportaj yapıyoruz. Onların meskeninde konaklıyoruz. Birinci sınıf öğrencileri için bu yaşta bu süreçlere girmek, dayanışmanın öğrenilmesi açısından değerli. Antakya’yı gözlemliyoruz. Yemek kültüründen tutun, lisan konuşmaları, tabirler, kelamlar, oyunlar, yaklaşımlar görüyoruz. Havasını, tabiatını görüyoruz. Hani birçok manada çok boyutlu bir süreç oldu bizler için. Etraftaki toprakları tahlil ettik ve toprak yapılar yapıyoruz. Kamışlardan çabucak bir konstrüksiyon kurabiliyoruz. Buralara oturma üniteleri, oyun alanları, bank cinsinde şeyler yaptık. Kamışın, birçok kullanım alanları var. Onları kıymetlendiriyoruz ve güzel halde seçildiğinde, kullanıldığında sağlam olan bir materyaldir. Gerekirse orta ara tadilat da yapılabilir ancak çabucak bir yer kurulabiliyor. Bunun farkında olmak, bunun pahasını bilmek gerekiyor” dedi.

‘DEPREMDEN SONRA KÜLTÜR VE BİLGİ KAYBI YAŞANDI’
Mehmet Ateş ise bu topraklarda doğduğuna değinerek, “Yaşanan sarsıntılardan sonra köyüme geri döndüm. Barış Okulu yerleşkesini korumak için uğraşıyoruz. Dünyanın her yerinden beşerler birbirlerinin meskenlerinde konaklayarak, ön yargıların yıkılmasını ve kültürleri birbirleriyle takas etmeyi sağlıyorlar. Buraya yurt dışından ve içinden gelen beşerler, bilgi birikimlerini uygulamalı olarak paylaşıyor. Bu uygulamaların içerisinde, global ısınmayla alakalı ders, müzik dersi ve farklı lisanların dersi mevcut. Buna ek olarak el işleri, tabiat gezisi ve çocuk hakları hususlarını işlemek de dahil. Gelen insan, fotoğrafçılık, sinema, sinema çekimi bilgileri varsa bunları da öğretiyor. Herkes bildiği en güzel şeyleri etrafındaki insanlara öğretiyor. Zelzeleden sonra Antakya’da oluşan yıkım ve göçten sonra kültür ve bilgi kaybı çok fazla yaşandı. Dünya insanlarını buraya çekerek, kültür, ilim, eğitim ve sanat alanındaki kayıpları telafi etmek istedik. Bu yerleşkesi inşa ederek çocukların istedikleri vakit gelip eğitimlerini burada alabilmelerini amaçladık. Tüm dünyadan yıl boyunca bir sirkülasyon olması gerektiğini düşünüyoruz. Burası büsbütün bittiğinde permakültür maddelerine uygun, tıpkı vakitte tabiatla bütünleşik ve eğitimin de olduğu bir yer olacak” diye konuştu.

İstanbul Kent Üniversitesi İç Mimarlık birinci sınıf öğrencisi Recep Talha Avcı da “Burada lokal halkla iç içeyiz. Burada daima bir arada hoş bir vakit geçiriyoruz ve çalışıyoruz. Daha evvel bu türlü bir tecrübem olmamıştı” dedi.

İstanbul Bilgi Üniversitesi’nden projeye takviye veren mimarlık öğrencisi Ağra Yerlikaya da yerleşkede tabiatla insanın bütünleştiği alanlar oluşturduklarını anlattı.