Edis: Beşerler bana kızabilir

◊ “Hadi Yeniden Gel Benim Ol” ile çıkış yapmanın üzerinden tam 8 yıl geçmiş. 8 yıl evvelki Edis’le şimdiki Edis ortasında elbette büyük değişimler vardır. Hangi değişimleri sevdin? Ve hangilerini sevemedin ya da ahenk sağlayamadın?

– Birinci röportajlarımdan birini seninle yapmıştım. Nişantaşı’nda bir restoranda oturmuştuk. 8 yıl evvelki Edis’le aramda uçurumlar olduğunu düşünmüyorum. Etrafım değişmedi, ömür biçimim tıpkı. Yalnızca iş açısından tahminen biraz daha olgunlaşmış, profesyonelleşmişimdir. Ben 4-5 yaşındaki Edis’i de net hatırlıyorum. Oradaki Edis de içimde hâlâ kuvvetli. Hatta hayaller kuran o çocuk, hâlâ sığındığım bir liman. Hayatım git gide ağırlaştı, gerilimim katlanarak arttı. Çok çalışıyorum. Bazen sade günleri çok özlüyorum. Lakin hayatımı seviyor muyum? Evet, çok seviyorum!

KÜÇÜK PRENS HÂLÂ İÇİMDE 

◊ Birinci çıktığın vakit üzerine zaten sinmiş “küçük prens” edası, yıllar içinde daha profesyonel bir ruha evrildi. Bu tıpkı vakitte masumiyeti kaybettiriyor mu? Ne dersin? Ya da yaş aldıkça masumiyetin tonu mu değişiyor?

– Küçük Prens içimde hâlâ. Her birimizin içinde bu türlü arketipler mevcut. Benim yansımalarım birkaç senede bir değişiyor. Alışılmış ki dışarıya gösterdiğim farklı farklı ‘Edis’ler var. Müziklerim ve kliplerim benim oyunculuk alanım. Farklı karakterlere bürünmek keyifli… Orkestramızda her 4 ayda bir müzik düzenlemeleri     ve repertuvar yenilenir. Bir bakıma yeni bir ‘ben’ periyodu gelir. Yani demem o ki, evrilme suratını ve nereye evrildiğini kestirmek sıkıntı. Profesyonel bir ruhla bir arada özümü kaybetmediğime inanıyorum. Onun dışında ben sıfatlara sığınan bir müzisyen değilim. Kendi halinde ve sayılı bireye açık bir özel hayatım var. Disiplinli, yenilikçi ve hudutları çizilmiş bir iş hayatım var. Olabildiğim kadar temizim lakin bana sorarsan normalim!

ERKEK ÇOCUKLARI
BU DÜNYAYA KARAR
SÜRMEYE GELMİYOR 

◊ Bir konserinde annene karşı dönüp ona konuşma yapmanı hiç unutmam. Annelerin nasıl yetiştirdiği erkek çocuklardansın: Yerlere göklere sığdırılmayan “paşa” oğlum mu, yoksa daha şefkatli “canım” oğlum mu?

– Geçtiğimiz gün spora gittiğim salonda bir baba oğluna “paşam” diye hitap ediyordu. Şaşırdım. Zira baba genç bir adamdı. Eski buldum bu söylemi. Çocuk dedi ki, “Bacağıma dövme yapıştıracağım”. Baba, “Erkek adam yapar mı? Kız arkadaşının ismini yaz bari” dedi. Çocuğun yaşı en fazla 6 ya da 7. Bu erkeklik, paşalık takıntıları şiddetin her türlüsünü körükleyen problemler. Neden erkek paşa olmak zorunda? Erkek olması o çocuğun hayatı için en kâfi sorunmuş üzere yetiştiriliyor çocuklar. Halbuki kendini geliştirecek, okuyacak, sevecek, gözlemleyecek. En çok eşit olduğu vakit yük almadığını, en çok eşit olduğu vakit karşısındakini sevebildiğini, karşısındakine de yük vermediğini, hiçbir kavramla savaşmak zorunda olmadığını hissedecek. Erkek çocuğu bu dünyaya karar sürmeye gelmiyor. 

◊ Sizin ailede nasıl?

– Bizde herkes insan. Birbirini dümdüz, direkt seven bir aileyiz biz. Ben de standart bir evladım. Herkes üzere bazen çok güzel, bazen çok şımarık, bazen sevecen, bazen tahammülsüz. Bir yandan ‘UNFPA Türkiye Yeterli Niyet Elçisi’yim ve tam da sorduğun sorunun dokunduğu yerler için çalışıyorum yıllardır. O nedenle “canım oğlum” çok âlâ ve kafidir.

DAVID LYNCH’İN
‘SILENCIO’SU
ÜZERE BİR YER AÇMA
HAYALİM VAR  

◊ Şu sıra seni müzik dışında neler heyecanlandırıyor?

– Evcil dostlarım ve gerçek dostlarımla Çeşme’de kışı geçirmek beni en çok keyifli eden şey oldu. Yüksek lisansa başlamak istiyorum. Şu sıra heyecanım bu. 2024 Çeşme’si için aklımda çok plan var. Deniz kenarında bir müzik stüdyosu açmak istiyorum. Kayıt için dünyanın her yerinden gelsinler. Santorini’de dünyaca ünlü bir yer var bu türlü, orası ilhamım oldu. Tahminen bir işletmeye ortak olabilirim diye konuşuyoruz arkadaşlarımla. Mesela bir plaj… Restorancılığa da ilgim var. David Lynch’in Paris’teki Silencio’su üzere bir yer açma hayalim var ancak bunlar daima uzun vadede. 1 yıldır üzerine baş yorduğum bir moda markası projem de var. Şahane bir grupla tasarım kademesindeyiz. Babam da uzun yıllardır dokumayla ilgilendiği için üretim kısmını ona bırakıyorum. Erkek modasında stilim olan tarzın bir açığı olduğunu düşünüyorum ve çok masraflı olduğunu görüyorum büyük bir kesim için. Bir de kendi müzik şirketimin hizmet boyutunu değiştiriyorum. Öteki meslektaşlarım ve genç müzisyenlere de takviye verme gayesindeyiz.

◊ Pekala İngilizce müzik ne alemde? Ve dahası, Sevdaliza’yla yapacağın düet ne vakit çıkıyor?

– İngilizce müzikler çok alemler dolaştı. Fazla beklettiğimin farkındayım. Yaratmak istediğim müzik bana has bir müzik. Onlar üzere olmadan, ancak o düzeyde olmanın peşindeydim. Müziklerin yapım süreci uzun oluyor. Türkiye’deki mesleğim çok güçlü. O denli bırakıp gidecek bir durumda değilim. Bir de yaşadığımız felaket ve benim sakatlanmalarım planlarımızı çok aksattı. Hedefim İngilizce olan rastgele bir müzik çıkarmak değil. Gayem yeni ve gurur duyabileceğim öbür bir Edis’i de öyküye katmak. Bu nedenle uzun sürüyor. Sevdaliza’yla olan müziğin yapım sürecine de birebir nedenlerden ötürü yine başlandı. Türkiye’den bir prodüktör yapıyor artık. Sevda’ya ben Instagram’dan ileti atmıştım. O da bana cevap verdi, zira etrafında beni beğenen, takip eden arkadaşları varmış. İrtibatımız bu türlü başlamıştı, biliyorsun. Ben şarkıyı yolladım ve bir gecede düet yapmaya karar verdik.

◊ Onun kadar avangard olmayı ister miydin?

– Çok isterdim. Aslında kendisine de bu yüzden ileti attım. Yurtdışına işler hazırladığımı ve ‘artist personamda’ onun çok ilhamı olduğundan bahsettim. O da inandı projeme. Birçok dünyaca ünlü pop müzik sanatkarlarını geri çevirdiğini biliyorum. O bağımsız bir artist. Bu nedenle çok rafine bir kitlesi var. Ben de hayranıyım. Bir de Orta Doğu kanı çekti doğal birbirimizi.

İNSANLAR BANA KIZABİLİR ALIŞIK DEĞİLLER BU HALİME DİYORUM  

◊ Vakit zaman “Bu kadarı Türkiye’ye fazla” deyip müziğine, haline ya da görüntülerine resen ket vurduğun oluyor mu? Yoksa tam aksisi mi?

– Oluyor. “Mayhoş” isminde bir müziğim var. Nitekim seksi bir müzik. Vücudu objeleştirmeden, fakat bir yandan da neyi anlattığımızı gösterecek gerçek görsel dünyayı yaratma peşindeyim birkaç haftadır. Bir yandan “İnsanlar bana çok kızabilir, alışık değiller bu halime” diyorum, bir yandan da canım oralara çok dokunmak istiyor. Zira dinleyenin o tutkuyu zihninde canlandırmama ihtimali yok. Görselin de desteklemesi lazım bu imgeyi. Ülkemiz bu manada uçları olan bir ülke. Kimseyi de kırmak istemiyorum. Bunu özgürlük bağlamında değerlendirirsem inat ederim, lakin beni seven kitle çok büyük bir karma.

◊ Müzik ve sahne manasında bizi ne kadar şaşırtabilirsin? Aklında neler var?

– Aklımdakileri söylersem sizi şaşırtamam, izleyelim görelim birlikte. Gücüm kuvvetim el verdiği sürece sizi şaşırtmanın ve memnun etmenin sıkıntısındayım. Çok büyük sahneler, daha keskin koreografiler, daha katı dans müzikleri, daha büyük yapımlar…

EN BAŞTA DÜZGÜN BİR
AVUKAT BULSUNLAR!  

◊ Bu seyahate çıkarken idol ya da idollerin var mıydı? Mesela şu an seni idol olarak gören bir yeni kuşak müzisyene ne tavsiye verirdin?

– Vardı natürel. Hâlâ idollerim olarak da hayatımdalar. Kimisiyle tanışıyor olmak çok hoşuma gidiyor. “Starstruck” oluyorum, yani yıldız çarpması. Üzerimde efektleri hâlâ bu türlü. Lakin yeni jenerasyon bir müzisyene öncelikle beni idol almamalarını tavsiye ederdim. Latife bir yana, âlâ bir avukat bulsunlar en başta! Ailelerine kesinlikle danışsınlar lakin ticarete kendini kaptıran aileler de var. Yeterli tahlil etsinler dilerim. Uygun bir etraf yapsınlar. Müziği âlâ bilsinler, en az bir enstrüman çalsınlar, müziklerini söz edebilecek kadar olması bile kâfi, müzikçiler için konuşuyorum. Katiyen artık yapım yapmayı öğrenmeliler. Kendi şekillerini o programlarda bulmalılar. Bir müzik yazılımı kesinlikle öğrensinler; StudioOne, Logic üzere. Splice’ta vakit geçsinler, sound’larını daima geliştirmek ismine kendilerine ses seçsinler.

AŞK KARŞINDAKİNE ŞARTSIZ HAYRAN OLMAK

◊ Bir orta spiritüel alem, uzay, cihan; yani bilinmeyen her şeyle yakından ilgiliydin. Hâlâ ilgili olduğunu varsayarak soruyorum: Paralel cihanda öteki ‘Edis’lerin yaşadığına inanırsak şayet -tıpkı Oscar’lı meşhur sinema gibi- hangi Edis’in hayatı sana ilgi cazibeli gelirdi?

– Ben o sinemada (Everything Everywhere At Once) ihtimalleri denemekten kafayı yiyen Jobu Tupaki’yim sanırım! Alternatif kozmosları bilmiyorum lakin sana az evvel saydığım projelerdeki Edis’lerin hepsi alternatif evrenlerde üzere aslında. Ve birebir sinemadaki üzere hepsini birebir anda kullanıyorum diye düşünüyorum.

◊ Aşkta evrimleşmeye inanır mısın? Birinci aşkla son aşk ortasında asla benzerlik olmadığına ve daima aşk denilen şeyin hayat içinde evrilip durduğuna?

– Aşk; ihtimallerin, umudun, deliliğin, kaybetme dehşetinin bitmeme hali. Olasılıksızlıkların sevgiyi büyütme hali. Aşk, insan ruhunun bana kalırsa da en yumuşak hali. Ruhumuzun akışkan olduğu, oksitosinden de azıcık sarhoş olduğu bir durum işte. İçinde zorluk olmayan aşk bana kalırsa yarımdır.

Ve aşk bana nazaran karşındakine şartsız hayran olmaktır.

◊ Bu da fazla tezli ve eşitsiz değil mi?

– Aşkın binlerce tarifi, yorumu ortasında bu bana ilişkin olanı. Eminim benden çok daha hâkim olanlar vardır. Hayran olmak çok ölçüde beğenmek demek, neden eşitsiz olsun? Hele de karşılıklıysa. Bir duyguyu doruklarda yaşamak toksikleşmediği sürece bence sağlıklı. Toksikleşiyorsa da hatalısı aşk değil aslında.

DELİ ÜZERE SPOR YAPIYORUM

◊ Aynaya bakınca kendini seksi hissedenlerden misin? Yoksa fakat birisi sana “ne hoşsun” dediğinde mi ikna olursun?

– Bana ‘hoş değilsin’ denildiğinde de ikna olmayan biriyim ben, soru çok yanlış bana. İnat eder, kendimi sevecek yer bulurum. Sen de çok eleştirmiştin zamanında! Birkaç kilo fazlam olduğu vakti sahneye uygun bulmamıştın. Ben moduma çok sahip çıkıyorum, komik ancak gerçek bu türlü. Natürel bazen istikrarımı sıhhatsiz bir biçimde bozduğumu anlıyorsam, mutsuz oluyorum.Bazen ruhsal kilo değişimleri yaşanıyor. O vakit aynada gördüğüm bireyden ben de şad değilim. Şimdilerde de Instagram atletleri tarafından “influence” edildiğim bir dönemdeyim. Meczup üzere spor yapıyorum. Bakalım ortak bir noktada buluşabilecek miyiz?

İNAN ANLAMIYORUM
BİZ KİMİZ, NEREDEYİZ?
◊ Farklı özellikleriyle tartışılan Z nesline bakışın nasıl?
– Neslin içindeyim. Herkes bizden geçti, sıradaki gelsin diyor. Ben çok nötrüm, yaşa da nesle da. İnan anlamıyorum artık, biz kimiz neredeyiz, hangimiz kaç yaşında.
◊ TikTok’çu musun yoksa Instagram’cı mı?
– Bu orta biraz daha TikTok. Ancak bağlantımı Instagram’dan yürütüyorum. 
◊ chatGPT ve yapay zekâ periyoduna girdik. Onlarla bağın nasıl? Yapay zekâ ileride müzik da yapmaya başlayabilir. Mesela, “Bana bir Edis müziği yap” diyebiliriz ona. Yapay zekâ sence hisle yapılan üretimi büsbütün öldürecek mi?
– Bunu yaptım! Kendime sinema senaryosu yazdırdım. “Sevdiğim bir sanatkarla düetim olsaydı, nasıl bir müzik olurdu?” diye müzik da yazdırdım. Sahiden inanılmaz sonuçlar var ortada. Emele hizmet ettiği sürece yapay zekâ eserlerinin çok tüketicisi olacağından eminim, ancak insan zekâsı üretiminin her vakit başka bir yeri olacak. Kâğıdı koklayarak kitap okumakla e-kitap okumak ortasındaki fark üzere. Bundan sonrasını tercihler, zevkler belirler. Ben bir Edis yarattığım için korkmuyorum. Benden geçerse yapay zekâlı versiyonumla hayata devam edebilirler. Ben de kıyı kasabasında arkadaşlarımla keyif yaparken bu yeni versiyon Edis’i telefonumdan like’lamaya devam ederim, n’apayım.

YAZA ÇOK MÜZİK VAR
◊ “Bana mı?” çıktı, pekala yaza ne var? Ne dinleyeceğiz?
– Yaza çok müzik var Onur! Sık aralıklarla single’lar ya da hepsi tıpkı anda bir albüm çıkaracağım. Platformlarla yeni bir sistem konuşuyoruz. Albümün içinde hiçbir müziğin saklanmasını istemiyorum. Her biri keşfedilsin, birebir biçimde dinlensin istiyorum.
◊ Türk popunun arabesk R&B tınılarına teslim olması düzgün bir şey mi, makûs mü? Yoksa süreksiz mi?
– Berbat değil, bilakis şahane. Mutlaka kalıcı değil. müzik değişiyor ve değişecek. Rastgele bir müzik tipinin baskınlığı müzik için berbat olamaz. Hepsinin temsil ettiği bir kültür var. Benim albümümde de hoş örnekleri var, yazmaktan da taşımaktan da son derece memnunum.
◊ 90’lardan sevdiğin üç müzik sıralasana…
– “Ölürüm Sana”, “Tuana” ve “Delikanlım”.