“Dönence”de şartsız sevgi var

“Dönence”de şartsız sevgi var

Emre Kınay (Cem)

Sevgi dolu bir babayı oynuyorum

◊ Ekrana “Dönence” ile dönüyorsunuz ve Cem karakterine hayat vereceksiniz. Canlandırdığınız bu karakterde seyirciyi ne bekliyor?

– Bir sevgi hikayesi bekliyor seyirciyi… Hayatın ne kadar sürprizlere açık olduğunu ve yarının ne olacağını bilmeden yaşamanın ne kadar sürprizli olduğunu izleyecek seyircimiz.

◊ Dizinin senaryosu size ulaştığında birinci ne hissettiniz?

– Uzun mühlet sonra düzgün bir karakter ve sevgi dolu bir baba oynamak fikri cazip geldi. Bunun dışında özel birey ebeveynlerinin hayatının zorluklarını anlatmakta cazip geldi umarım seyircide karşılığı da o denli olur.

◊ “Dönence” bize en çok hangi hisleri yaşatacak?

– Şartsız, karşılıksız sevginin yanı sıra fedakârlığın değeri ve ne olursa olsun hayatın hoş, yaşanası olduğunu gösterecek.

Didem İnselel (Verda)

Seyirci hem gülecek hem de duygulanacak

◊ “Dönence” size neler hissettiriyor?

– Uzun yıllar çok severek tatile geldiğim Foça’ya artık çok inandığım, sıcacık bir aile dizisi ile gelmiş olmaktan ötürü çok memnunum. “Dönence” içinde olmamı bir kenara bırakırsam bir seyirci olarak uzun vakittir ekranlarda olmasını isteyeceğim cinsten bir öykü. Her oyuncunun merak edeceğimiz gerçek bir öyküsü var. Ve motamot hayatta olduğu üzere o kıssalar vakit zaman hüzünlü oluyor, tam gözünüz dolarken tebessüm ettiriyor. Hoş tarafı da bu bence.

◊ Güçlü bir anne. Çocuğu için savaşan ve onun tek başına birey olmasını sağlamaya çalışan gayreti olan bir anne rolündesiniz. Bu size ne hissettiriyor?

– Her yeni karakter, kendi içimde yeni bir seyahat. Oyunculuğun en cazip tarafı da bu aslında. Verda’yla yol alırken kendimde daha evvel fark etmediğim, orada olduğunu bile bilmediğim huylarımı keşfedeceğim tahminen. Benden ona, ondan bana karışacak özelliklerimiz. Biri otizmli, iki genç kız annesi olmak bana uzak alışılmış ancak 3 kızını tek başına büyütmüş güçlü bir annenin kızı olarak nereden kopya çekeceğim da muhakkak.

Otizim, farklı spektrumlarda da olsa neredeyse herkesin yanından yöresinden geçiyor artık. Ayrıyeten tiyatroda iki dönem otizmli bir çocuğun hayatına istikamet veren bir öğretmeni oynadım. Daha ikinci kısmı çekiyorken “Verda artık ne yapacak, nasıl davranacak” diye merak ediyorum. Bu beni çok heyecanlandırıyor. Hem oyuncu arkadaşlarımla hem de kamera gerisi çalışanları ile sıcak bir lisan yakaladık. Bu her işte rastlanmıyor. Biz “Dönence” ile hem seyircinin beğenisine hem de bu mevzuda kah gülerek kah ağlayarak daima birlikte bilgilenmeye talibiz. Umarım seversiniz.

Sümeyye Aydoğan (Gece)

Gece’nin acısını ben de paylaşıyorum

Gece karakteri nasıl biri?

– Gece, 19 yaşında hayatının merkezini müzik hayalleriyle süsleyen, gençliğinin en mecnun dolu vakitlerini yaşamak isteyen bir kız. Gülce isminde Asperger sendromlu bir kız kardeşine sahip. Ailede her vakit maalesef geri plana atılan ancak tüm bunlara karşın hayat sevincini, aşkını ve hayallerini bırakmamak için çabalayan inatçı birisi Gece.

Gece hayallerini ailesi için ötelemek zorunda kalıyor. Hayatınızda bu türlü bir seçim yaptığınız periyot oldu mu?

– Hayatımda Gece kadar güç bir seçim yapmak zorunda kaldığım bir an olmadı. Ancak onu çok yeterli anlayabiliyorum. Kendimi onun yerine koyup acısını paylaşabiliyorum. Zira hayallerim benim için de çok değerli ve onlar için sonuna kadar çaba vermeye varım. Evet, Gece zorlanıyor çok da kırılgan fakat bunların hepsinin üstesinden geleceğini biliyorum.

Caner Topçu (Özgür)

Türk televizyonlarına iz bırakacağız

◊ Canlandırdığınız karakterin size en çok benzeyen özelliği nedir?

– Özgür çok sakin bir karakter. Gerçekten ben de öyleyim. Karşılaştığım olay ne kadar büyük olursa olsun soğukkanlılığımı koruma ederim. En çok bu tarafıyla Özgür, Caner’e benziyor diyebilirim.

◊ Senaryoyu okurken “Bu karakteri canlandırmam gerek” dediğiniz an neydi?

– Daha önce birçok senaryo okumuştum. Fakat ‘Dönence’yi okuduğumda daha evvel hissetmediğim, tanımı de çok güç hisler hissettim. Şimdi proje başlamadan çok farklı bir iş olacağı muhakkaktı. Çünkü klasik bir yaz dizisi senaryosu değildi önüme gelen. Hayli manalı ve Türk televizyonlarında uzun yıllar iz bırakacak bir işe koyuluyorduk. Elbette canlandırdığım Özgür karakterinin güçlü yapısı ve bu gücü aldığı özel kardeşi Rüzgar, beni en çok etkileyen ögelerin başında geldi.

◊ Sümeyye Aydoğan’la nasıl bir ikili oldunuz?

– Sümeyye esasen çok sevdiğim ve çok âlâ anlaştığım bir arkadaşımdı. Hatta geçmişte, “Aynı projede çalışsak ne hoş olurdu. Umarım denk geliriz” diye tekraren konuşmuştuk. Bu projede birlikte çalışacağımızı öğrenince ikimiz de çok memnun olduk. Kamera önünde de tıpkı kamera gerisindeki üzere ahengimiz var. İzleyicilerimize de bu gücün geçeceğine inanıyorum.

 Atakan Hoşgören (Emir)

Sevgi, fedakarlık ve heyecan

◊ Bu rolü canlandırmaktaki en büyük etken ne oldu?

– Buyruk yani takma ismi Miro ile tanışmam birinci başta çok yüzeysel olmuştu ve onu tanımam vakit alsa da onu haklı bulduğum çok taraf oldu. Hayalleri uğruna her şeyden vazgeçebilecek olması beni kendine çekti.

◊ “Dönence” bize en çok hangi üç duyguyu yaşatacak?

– Sevgi, fedakarlık ve heyecan.

◊ Siz Emir’i nasıl yorumlarsınız?

– Buyruk ailesi tarafından disiplin ile bir kafeste büyütülmüş bir çocuk. Yalnızca istediği şey hayallerine ve özgürlüğüne ulaşmak. Bu süreçte Emir’in başına gelen olaylar ile nasıl baş ettiğini ve onun asıl kişiliğiyle tanıştığını göreceğiz.

Ülkü Hilal Çiftçi (Gülce)

Farkındalık yaratacak bir rol canlandırıyorum

◊ Bu türlü bir grupla ve güçlü bir senaryoda yer almak size neler hissettiriyor?

– Öncelikle canlandırdığım karakterin farklılığı bu projeyi özel kılıyor. Asperger sendromlu bir bireyi canlandırdığım için çok keyifli ve gururluyum. Bu türlü bir takım ile bir projede bulunmak beni gururlandırıyor. Bu yüzden çok memnun ve huzurluyum.

◊ Karakteriniz özel ihtiyaçlı bir birey. Bu karakteri canlandırırken nasıl bir his yaşıyorsunuz?

– Gülce, gözümü biraz korkuttu. Çok çalışma ve disiplin isteyen bir karakter. 3 hafta ağır çalıştım ve çok yorucu bir süreçti. Çok fazla örnek izledim, okudum, Tohum Otizm Vakfı ile birlikte yürüdük bu yolda. Yol kat ettiğimi fark ettiğimde ise çok memnun oldum. Gülce çok özel bir genç kız. İnsanlara farkındalık yaratabilecek bir karakter. Gülce ve Rüzgar’ı izledikçe seyirci, otizmli ya da bu tıp bireylere daha hassas yaklaşması gerektiği şuuruna varacak.