30 Nisan 1975… Birinci tebrik Oya’dan
30 Nisan 1975 yılında Yeşilçam’In usta ismi Kemal Sunal ile evlenen Gül Sunal, nikah günü çekilen fotoğrafı Instagram sayfasında takipçileri ile paylaştı. Sunal, eşi Kemal Sunal ve Oya Alasya’nın yer aldığı karenin altına “Oya (Alasya)nikah sonrası Kemal’i tebrik ederken…” notunu düştü.
Gül Sunal, 23 yıl evvel kaybettiği hayat arkadaşının bilinmeyen istikametlerini YouTube kanalında takipçileri ile paylaştı.
“BİR DAHA BANA CİMRİ DİYECEK MİSİN?”
En çok ailece birlikte vakit geçirdikleri vakitleri özlediğini söz eden Gül Sunal, usta oyuncunun bir direktörle ortasında geçen ‘cimrilik’ olayını da şu sözlerle anlattı:
“Kemal’in arkadaşlarıyla gittiği bir yer vardı. İş adamları, oyuncular, bankacılar oraya gidiyordu. Kemal ve arkadaşları da piyasa dedikodusu için buluşuyordu. Çok ünlü bir direktör eskilerden, o yüzden ismini vermeyeceğim. Girmiş bir gün kapıdan içeri ve “Bu Kemal de beşere hiçbir şey ısmarlamaz” demiş. Kemal de hiçbir şey söylemeden masaya oturup garsonu çağırmış. Garsona; “Beyefendi ne içiyorsa aynısından götürün. Lakin elindeki bitmeden yenisini götürün” demiş.”
Gece sonu ünlü direktörün gelen her bardağı içip ayakta duramayacak hale geldiğini belirten Gül Sunal, bunun üzerine direktörün yanına giden Kemal Sunal’ın, “Bir daha bana cimri diyecek misin?” sorusuna; “Katiyen” karşılığını aldığını söyledi.
“BUGÜNE KADAR KİMSENİN HABERİ OLMAMIŞTI”
Sonrasında eşi Kemal Sunal’ın köftecide yaşadığı bir olayı anlatan Gül Sunal, şu tabirleri kullandı:
“Saygılar Bizden’ isimli diziyi çekerken; Umur Bugay, Zeki Ökten’le köfte yemeye gidiyorlar, set Sultanahmet’te olduğu için. Takımda yaşlı bir amcamız var. İsmini söylemek istemiyorum artık. O da diyor ki ‘Beni de götürsene Kemal’. Kemal (Sunal) da diyor ki “Yok kardeşim, biz üç kişi gidiyoruz, ne çekeceğimizi konuşuyoruz. Bugüne kadar çektiklerimiz için fikir alışverişi yapıyoruz.” Tabi adam hudut oluyor, Kemal’in ismini çıkarıyor, ‘Bu adam cimri’ diyerek. Bu tabi Kemal’in kulağına gidiyor. Bir gün amcaya diyor ki ‘Seni de götüreceğim”. Abi de “Yanımıza birkaç kişi daha alalım” diyor. Bunu kabul eden Kemal de “Yalnız bir kaideyle. Orası çok kıymetli bir yer. Şayet hesap 1000 liranın altında gelirse sen ödersin, üstünde gelirse ben öderim” diyor.
Bunu kabul eden abi, tüm set takımını de çağırıyor. Hedefi hesap çok gelsin, Kemal ödesin. Yemek sonunda hesap geliyor 960 lira. Bu ödüyor tabi parayı lakin bozuluyor. Sonra takım gidiyor, yeniden Zeki, Umur ve Kemal kalıyor. Az sonra garson geliyor, Kemal’e faturanın üstünü getiriyor. Meğerse Kemal, restoranın sahibiyle konuşup, argümandan bahsetmiş ‘böyle bir hesap getirin sonrasında kalanı ben ödeyeceğim’ diye. Gerçekten de iki bin liranın üzerinde hesap gelmiş. Fakat bundan bugüne kadar hiç kimsenin haberi olmadı.”
‘2,5 SENE MEKTUPLAŞTIK’
Gül Sunal, yıllar evvel verdiği bir röportajda Kemal Sunal ile tanışma kıssasını ve aşklarını anlatmıştı…
“Ben 20, Kemal 29 yaşındaydı. O sahnedeydi, ben seyirciler ortasında. Havuz sahnesi var. O havuza girmiş, bekçi geliyor, çamaşırları kucağında duruyor. Yani repliği yok, öylece durduğu bir sahne. Orada göz göze geldik. Sonra 2.5 sene mektuplaştık…”
‘EN ÇOK GÖZLERİNDEN ETKİLENDİM’
“En çok gözlerinden etkilendim. Kemal’in gözleri, birçok beşere albenisi olmayan bir çift göz üzere gelebilir lakin çok derin bakardı. Çok hüzünlüydü bir kez. Ona ne yaparsanız yapın ya da o size ne yaparsa yapsın en sonunda “Aman üzülmesin” dersiniz.”
‘ÇOK MÜTEVAZIYDI’
“Bebek üzere. Ezo bile ilkokuldayken ona bebek üzere bakıyordu. Hepimize merhamet hissini çok ağır yaşatıyordu. Annesi de söylerdi, çocukluğundan beri bir mahzunluk vardı. Lakin doğal çok eğlenceliydi de… Kemal utangaç biriydi. Çok mütevazıydı. Bu türlü Kemal Sunal falan dedikleri vakit ne yapacağını şaşırır, kabuğuna çekilirdi. Mesela siz buraya gelseniz, tekrar yadırgar ancak sonra güvenirse çok keyifli olurdu. Bir çok arkadaşımız var, söyleyip gülüyorlar, söyleyip gülüyorlar, o denli değil.”
‘ÇOK HOŞ MÜŞAHEDE YAPARDI’
“Ağzının içinden mır mır bir şey söyler, onu yakalarsanız günlerce gülersiniz. Çok hoş müşahede yapardı. Sabahları uyanır, ben salonda bir şeyle uğraşıyor olurdum. O Ciguli taklidi yapardı. Diğer gün öteki biri üzere girerdi. Şimdiki evliliklere bakıyorum. Daha net görüyorum. Biz çok keyifli yaşamışız.”
‘BİZ FARKLIYDIK’
“Bunu şuurlu yapmadık. O vakit o denli yaşadık gittik, herkes o denli zannediyorduk. Birinci farklı aileleri okul açtığım vakit gördüm. Zira biz daha evvel akrabalarımızla, arkadaşlarımızla görüşüyorduk. Herkes mutlu ancak bizler farklıydık.”
‘HİÇBİR VAKİT SÜRÜCÜSÜ OLMADI’
“Ben kendimi değiştirmedim. Kemal de sıradan bir konut erkeğiydi. Biz onun star olduğunun farkında bile değildik. Birtakım arkadaşlarımız var -belki vaktin ruhundan kaynaklanıyor- menajerleri var, ulaşmak güç. Kemal telefonlarını kendi açardı, oynayacağı şeye kendi karar verirdi. Hiçbir vakit sürücüsü olmadı mesela.”
‘EŞYALAR AYNI’
“Ben de o da çok tutucuyduk. Bu meskende 25-30 yıldır eşyalar tıpkı. Onun koltuğu muhakkak, benimki muhakkak. Hayat görüşümüz değişmez. Yenilik hoş ancak bize nazaran değildi. Biz koruma etmeyi seviyorduk.Sabah uyanır, kahvaltısını yapar, gazete okurdu. Seri ilanlara kadar, saatlerce… Bizde ağır bir öğlen yemeği hazırlığı olurdu. Çalışmadığı günlerden bahsediyorum. Birçok insan bilirdi, bunlar öğle 1’de yemek yer. Bu tarafa işi düşen yahut alışverişe çıkıp, yolu düşen eş dost gelirdi. Yeniden televizyona bakar, kitabını okur, telefonla konuşmayı severdi. Haftanın 3-4 günü akşam üzeri Çiçek Bar’a giderdi.Ama meskene erken dönerdi…”
‘SIRADAN BİR TÜRK AİLESİ’
“Akşam 8.30’da meskene gelirdi. Herkes benim yüzümden zannederdi fakat hayır. Yemeği meskende yemek istiyordu. O geldiğinde sofra hazırdır, akşam kesinlikle bir konuğumuz olur. Sıradan bir Türk ailesi üzere. Konut dışında yemek yemeyi hiç sevmezdi. Seyahate gidiyorsa otomobilin bagajına pazartesi, salı, çarşamba yenecekler diye yemekleri koyduğumu hatırlarım. Tatlı bile koyardım. İlla konuttan olacak yemek. “
‘RUTUBET KOKUSUNU BASTIRMAK İÇİN PATATES KIZARTIRDIK’
“19 Ocak 1975’te evlenmeye karar verdiğimizde, Salak Milyoner, Köyden İndim Şehire, Hababam Sınıfı, Salako, Yalancı Yarim üzere birçok sinema çekmişti. Bir konut tuttuk. Orada güzeldik, gebeyken tabip nemden ötürü oturmamamı söyledi. Ezo ve Ali’yi birinci defa o konuta götürdüm geçenlerde. İnanamadılar. O kadar nem kokusu vardı ki meskende. Konuk geleceği vakit patates kızartırdık, kızartma kokusu rutubet kokusunu bastırsın diye. Ancak biz memnunduk, bugün tekrar masraf otururum, Kemal’in olması kuralıyla alışılmış.”